5) Santa Maria – Bobbejaanland – 1979-2007
Weinig parken hebben een attractie die de start van de dag vertegenwoordigt zoals Santa Maria deed. Voor bijna elke bezoeker van het Kempense park was deze unieke schommelboot het verplichte eerste rondje. De attractie sprong meteen in het oog als je het park binnenkwam en pronkte ook prominent in de meeste folders. Het is dan ook geen verrassing dat dit schommelschip een van de meest iconische Belgische attracties aller tijden is.
De Santa Maria was een schommelschip van Schwarzkopf en was uniek in de Europese pretparkwereld. In plaats van aan balken te hangen, gleed dit schip over rails zoals een Diskocoaster. De attractie is trouwens vernoemd naar het vlaggenschip van de vloot waarmee Christoffel Columbus in 1492 Amerika ontdekte.
De familievriendelijke rit en de originaliteit – het was geen dertien-in-een-dozijn-schommelschip – maakte de Santa Maria populair bij bezoekers én fans. Ondertussen is de attractie al acht jaar weg, maar een vervanger is er niet. Bobbejaanland, dat na de sloop van de Monorail in Plopsaland de Panne (nog zo’n attractie waarvan we stiekem hoopten dat hij er voor eeuwig zou zijn) het laatste Belgische park was met een echte inkomattractie, heeft wat ons betreft een waar icoon verloren met Santa Maria.
4) Tornado – Walibi Belgium – 1979-2002
Dat Walibi Belgium een pionier was is algemeen bekend. En Tornado is het onomstreden hoogtepunt in het pionierschap van het Waverse park.
Het was (waarschijnlijk) de eerste achtbaan van wat nu een van de grootste achtbaanleveranciers is – Vekoma Rides Maunfacturing bv uit Nederland – en bracht een schokgolf door het Europese pretparklandschap. Topparken als Alton Towers en Efteling bouwden hun eigen varianten van de achtbaan nadat Walibi bewezen had een succes in huis gehaald te hebben. We kunnen enkel gissen hoe onze pretparken er nu uit zouden zien als Walibi deze gewaagde stap nooit gezet had.
Voor zijn tijd was Tornado een buitengewoon grote coaster, maar we ontkennen niet dat de baan in het huidige aanbod van Walibi eerder nietig zou lijken. Gelijkaardige banen zoals we die tot voor kort in Flamingoland en Holiday Park vonden, bewijzen dat het ook niet meer de meest comfortabele achtbanen zijn na veertig jaar trouwe dienst. Toch mag Tornado niet op deze lijst ontbreken, alleen al dankzij het keerpunt in de pretparkenbranche dat de achtbaan teweegbracht. De Steel Roller Coaster Poll zou deze achtbaan hoogstwaarschijnlijk nooit gewonnen hebben, maar het is zo’n cultuurcredit waarvan je blij bent dat je hem hebt, of het jammer vindt dat je nooit de kans hebt gehad.
3) Los Piratas – Bellewaerde Park – 1991-2012
For the record: wij zijn fan van Huracan. Wij vinden het prachtig dat Bellewaerde een leuke custom familiecoaster met een meer dan overtuigend thema heeft geplaatst. Het was precies wat het park nodig had. Maar we zullen het jammer blijven vinden dat hiervoor de grootste attractie in de geschiedenis van het park moest wijken.
Los Piratas haalde misschien bijlange na niet het niveau van perfectie van Pirates of the Caribbean of Fata Morgana, maar het was geen slechte attractie. Scènes waren groots opgezet, de belichting op de animatronics was perfect, elk stukje had zijn eigen sfeer en de soundtrack was een oorwurm die zich vasthaakte en niet meer losliet. Ons favoriete stuk uit de ride? Moeilijk om te kiezen. De brandende stad, de fijne drop, het machtige galjoen, het vuurspuwende beeld, de geesten in de schatkamers waar de piraten aan het plunderen zijn; het wist ons allemaal te overtuigen voor nog een tweede ritje.
Uiteindelijk was ook dit deuntje uitgezongen in 2012, toen de attractie vlak na het zomerseizoen abrupt de deuren sloot en de eerste sloopfoto’s opdoken. Hoe leuk Huracan ook is, wat ons betreft kan de (knappe) tempelingang aan het Mexicoplein gewoon niet tippen aan het naambord met de kwaadaardig grijnzende piraat. Al bij al kunnen we Bellewaerde weinig kwalijk nemen, gezien Los Piratas alles bij elkaar ook erg verouderd was en we in dit geval tenminste een waardige vervanger hebben gekregen. Dat weerhoudt er ons echter niet van te wensen dat het park een andere locatie voor deze familiecoaster had gevonden waardoor we deze darkride konden behouden.
2) Vertigo – Walibi Belgium
Hoger, vrijer, verder, Vertigo. Het is geen geheim dat de attractie voor zijn (erg verlate) opening voor veel verdeeldheid zorgde bij Belgische fans. Wat de vervanger van de Tornado (nummer vier op deze lijst) ging worden werd opeens de hoogste achtbaan uit de geschiedenis van de Benelux. De opbouw van dit zestigmeterhoge prototype van de kabelbaanbouwer Doppelmayer werd door duizenden fans over heel de wereld met veel (noodzakelijk) geduld in het oog gehouden. De uitkomst na meer dan twee jaar bouwen en bijna 2000 reacties op het forum van Pretparken.be? Een achtbaan die langer opgebouwd werd dan open was. Slechts een handjevol gelukkigen hebben België’s grootste coaster aller tijden kunnen doen, en de meesten hiervan waren zeer enthousiast over de achtbaan en zijn unieke ritverloop.
Na een verticale klim tot op zestig meter hoogte bestond het parcours uit enkele diepe drops en bochten hoog boven het park. Hoewel zowat iedereen het erover eens was dat de achtbaan een ware verschrikking voor het oog was, waren nagenoeg alle reviews positief. Vertigo was voor heel even de topcoaster die Walibi Belgium verdiende én nodig had.
Aan dit mooie liedje kwam snel een einde, tot spijt van de honderden fans die nooit de kans hebben gehad om Vertigo uit te testen of zelfs meerdere keren voor een gesloten deur stonden.
Honorable Mentions
Alvorens we u onze keuze voor nummer één op de lijst meest gemiste verdwenen attracties van België voorstellen, geven we u de tijd om uw zakdoeken klaar te nemen voor die (her)introductie. Hierbij enkele “Honorable Mentions”!
- Rainbow, Condor, Breakdance, Troika & Desperado City – Bobbejaanland
- Enterprise, Monorail, Octopus & Dancing Queen – Bellewaerde
- Castillo del Terror en Explorer II – Boudewijn Seapark
- Monorail, Samson en Gert Studio Tour, Panoramic – Plopsaland de Panne
- Inferno, Ali Baba, Het geheim van de Eenhoorn – Walibi Belgium
1) Looping Star – Bobbejaanland – 1979-2003
Geef maar toe, u dacht meteen aan deze achtbaanklassieker toen u de titel van het artikel las.
De Looping Star is een van die zeldzame attracties die nooit kritiek krijgt. De achtbaan was simpelweg gewoon te goed, te mooi, te nostalgisch. Als je aan een willekeurige persoon vraagt wat zijn of haar eerste loopingcoaster was, is er een grote kans dat Looping Star het juiste antwoord is – en dat de naam wordt uitgesproken met bijklank van nostalgie en een blik in de ogen die overal en nergens naar staart. De trein die op zijn gracieuze, ontspannen vaart door de looping gaat, staat bij ons allen in het collectief geheugen geprint. We twijfelden allen bij ons eerste ritje (“Hoe kan die heupbeugel ons nu in dit treintje houden!?”), maar ik denk dat we ook gerust mogen stellen dat elke bezoeker die het geluk heeft gehad Looping Star te kunnen doen, met een grote, tevreden glimlach op zijn gezicht de achtbaan verliet.
Dat Anton Schwarzkopf’s achtbanen geliefd zijn mag geen wonder genoemd worden. De achtbanen van deze Duitser waren ver op hun tijd vooruit in termen van soepelheid, comfort en intensiteit. De Looping Star, een van zijn populairste modelreeksen, is een perfecte combinatie van deze drie factoren en nog veel meer. De dag dat het doek over deze achtbaan viel, mag wat ons betreft de zwartste dag van de Belgische pretparkgeschiedenis ooit genoemd worden.
Natuurlijk werd de Looping Star anders dan sommige andere attracties op deze lijst vervangen door een gelijkaardige attractie, maar daar gaan we niet veel woorden aan vuilmaken. Of je nu fan bent van Typhoon of niet, iemand die beide achtbanen heeft gedaan zal het ermee eens zijn dat het een magere troostprijs is voor het verlies van wat waarschijnlijk, samen met Sirocco/Turbine/Psyké Underground, de meest iconische achtbaan in de Belgische geschiedenis is.