De bladschilders en de holle eik
In bijna elk park kan je deze maand griezelen en monsters tegen het lijf lopen. Meer en meer doen pretparken hun best om hun park nog angstaanjagender te maken met allerlei spookhuizen en meer. Toch zijn er hier en daar nog enkele uitzonderingen die geen gebruik maken van dit jaarlijks griezelfeest. Wij gingen op zoek naar een nieuw verhaal om in het herfstseizoen tot leven te laten komen.
Het klassieke beeld dat wij hebben van de herfst zijn kleurrijke taferelen in het bos en het vallen van de bladeren. Hoe ontstaan echter al deze kleuren? Het is vrij simpel! In de zomer krijgen de blaadjes voldoende zonlicht om zo een stof aan te maken die de bladen groen kleurt (chlorofyl). Tijdens de herfst begint de zon echter veel minder te schijnen, waardoor de groene stof niet wordt aangemaakt en de andere kleuren van de bladeren zichtbaar worden, namelijk oranje en geel. Dat is de wetenschappelijke versie van hoe het komt, maar wij hoorden een heel ander verhaal…
Een lange tijd geleden waren er drie broers, Greng, Giel en Oran, met een bijzondere gave. Ze konden alle bladeren van bomen laten verkleuren door ze aan te raken. Greng, de oudste van de drie, speelde altijd de baas en zo zag alles er bijna altijd groen uit. Zijn broers waren dat echter beu en bedachten daarom een plannetje om hem eens een lesje te leren. Ze vonden een oude holle eik, waarin ze een uit stro gemaakte man verstopten. Met een ingenieus systeem, zorgden ze voor een pompoen die op Greng zijn hoofd zou vallen, wanneer hij zou binnen treden in de boom. Ze maakten een soort pad richting de boom, met allerlei noten en bladeren. Toen alles mooi voorbereid was, gingen ze terug huiswaarts om de volgende dag hun oudere broertje eens flink te laten schrikken. Die nacht gebeurde er echter iets bijzonder. Er was een grote storm en één bliksemschicht raakte de boom tot diep in de kern. De volgende dag namen ze Greng mee naar de boom. Ze vertelde hem dat ze een man gevonden hadden in het bos en dat ze hem moesten helpen. Aangekomen bij de boom, stapte Greng nietsvermoedend naar binnen. Er viel echter geen pompoen naar beneden, maar hij werd vastgegrepen door de uit stro gemaakte man! Oran en Giel deden er alles aan om Greng te bevrijden, maar het ding bleef hem vast houden. Plots had Oran het idee om met twee stenen de man in brand te steken en zodra het vuur werd aangestoken, was zijn broer bevrijd en bracht Giel hem in veiligheid. De jongens vluchtte weg en de volledige boom vatte vuur. Greng besefte dat zijn broertjes hem gered hadden en zette zo zijn bazigheid op zij. Giel en Oran beloofden dat ze nooit meer iemand zouden laten schrikken. Daarom maakten ze een afspraak. In de eerste helft van het jaar zou Greng alles groen kleuren. Daarna waren zijn broertjes aan de beurt en werd alles geel en oranje, tot alle bladeren van de bomen gevallen waren. Op die laatste dag organiseerden ze elk jaar een groot feest met veel lekkers om de goede afloop van hun verhaal te vieren.
Het evenement
We gaan het niet onder stoelen of banken steken, dit verhaal en evenement zien we maar in één park: de Efteling. Als één van de weinige parken die niet op de Halloween kar springt, willen we een alternatief aanbieden. Maar wat hadden we allemaal in gedachten?
Eerst en vooral moeten we het verhaal vertellen aan de bezoekers. Er is daar maar één plaats voor en dat is het Sprookjesbos. De locatie is ideaal, want je kan je geen betere setting bedenken. Omringt door een prachtig kleurenpallet zouden er tussen de sprookjes in nieuwe taferelen verschijnen. Op die manier kunnen we verschillende scènes uit het verhaal tonen.
In de ene zie je de drie broertjes overal de bomen kleuren met hun vingertoppen. Kleine boompjes voor de kleine broertjes en de rest allemaal groen. Wat verder zie je de twee kleine broertjes het pad van het sprookjesbos helemaal verkleuren. Een volgende scène is het huisje van de drie broertjes. Wanneer je er binnen wandelt, zou je zien dat het nacht is en hoor je een donderslag in de verte. Het gekleurde pad zou dan afwijken van het gewone pad en leiden naar de Pardoespromenade en verder tot de Vonderplas, waar een grote eik zou staan in het midden van het water. Elke avond zou het verhaal dan verteld worden in een unieke voorstelling van de Aquanura show.
Maar er is nog meer! De drie figuren zouden de hele dag rondrijden in het park in een soort mini parade. Die zou bestaan uit verschillende wagentjes waarmee een soort mini show zou kunnen gemaakt worden. Het trio zou dan vertellen over hun werk en ook bezoekers laten mee schilderen. De wagens zouden namelijk volledig bedekt zijn in grote bladeren en wanneer men er op drukt, veranderen ze in een kleur naar keuze.
Ook het feest zou terugkeren in het park. Een aantal pleintjes zouden volledig omgetoverd kunnen worden met kleurrijke kraampjes. Soepkraampjes met pompoen- en paddenstoelensoep, een pannenkoekenkraampje met esdoornsiroop gevulde pannenkoeken, kraampjes met de sprookjesbosfiguren in een herfstthema…
Tot slot zou één attractie een Herfstfestivael make-over krijgen: het Spookslot. Andere muziek en een nieuwe hoofdrolspeler: de Vogelverschrikker. Een kleine toevoeging, maar een extra reden om de attractie een bezoekje te brengen.
‘t Herfstfestivael
Heel wat ideeën om de Efteling in een herfstjasje te steken en op die manier hun eigen concurrent te geven met de spoken, vampieren en zombies in andere parken. Het principe kan dus behouden worden om geen Halloween te vieren en zo kunnen ze toch extra bezoekers naar het park lokken, vooral dan families wellicht. Er zou wel een grote marketingcampagne moeten rond gebouwd worden om het verhaal bekend te maken bij het grote publiek en elk jaar zouden er vernieuwende toevoegingen kunnen bijkomen. Al zin om mee te kleuren?