Tijdens een bezoek aan de Winter Efteling met een groot deel van het team achter Pretparken.be en dit tijdschrift haalden we herinneringen op aan pretparkseizoen 2015. We hadden net een ritje in Baron 1898 achter de kiezen en waren daarna verder gewandeld naar restaurant ‘Het Witte Paard’. Iemand van het team kende namelijk een gezellige plek in het restaurant waar anderen dan weer nog nooit van gehoord hadden: de ‘Captain’s Table’. Via een ronde trap aan de ingang kom je terecht bij een verhoging met slechts één tafel waar je met wat meer privacy iets kan drinken of eten. Een leuke tip!
Met Baron 1898 fris in het achterhoofd ging het gesprek van start met een eerste onderwerp…
2015, het jaar van de Dive Coasters
Tom: Pretparkfan of niet, je kon er dit jaar niet naast kijken. Bijna alle, of misschien zelfs alle Belgische en Nederlandse media hebben het dit jaar over Baron 1898 gehad.
Mario: Dat kon ook niet anders. Zo’n achtbaan hadden we nog niet dicht in de buurt.
André: Dat klopt. De eerst B&M achtbaan in de Benelux. Je mag ook niet vergeten dat de Efteling veel fans heeft die bijna dagelijks in het park zijn om foto’s te nemen en die online delen.
Tom: Het moet inderdaad de eerste keer zijn dat er zoveel foto’s verschenen. Ik heb echt elk stukje track aan het andere geschroefd zien worden. Maar goed, al van bij het begin was het duidelijk dat dit een fantastische attractie zou worden hé…
Jonas: Ik ben een grote fan van de dramatische opbouw. De spanning van de rit zelf wordt mooi versterkt door de voorshows. Die zijn heel knap gemaakt. Alleen van de wachtrij buiten ben ik geen grote liefhebber.
André: Dat lijken ze bij de Efteling toch nog niet volledig gesnapt te hebben. Altijd dat links en rechts geloop tussen hekken terwijl daar veel mooiere alternatieven voor zijn. Nu, zo erg vindt ik dat niet. Wat mij vooral stoort is dat onhandige gedoe met die tickets die je plaats in de achtbaantrein aanwijzen.
Mario: Erg handig is het niet, maar ik vind dat wel iets hebben.
Jonas: Persoonlijk vind ik dat ook wel leuk. Ze hadden het ook anders kunnen aanpakken zoals bij Oblivion in Gardaland. Maar laat ons eerlijk zijn, die is het wachten veel minder waard.
Tom: Qua achtbaan vond ik die zo slecht nog niet, maar qua aankleding vervalt die inderdaad in het niets bij Baron 1898.
Ignace: Persoonlijk vond ik dat bij Oblivion de airtimeheuvel en de helix goed waren, maar voor de rest was die baan niet zo speciaal. Baron 1898 mag dan wel korter zijn, maar daar zijn alle elementen tenminste heel goed.
Jonas: Tgoh, ik weet het niet. Ik denk dat ons beeld bij Oblivion vooral vertekend is door die onaangename ervaring met het wachten. Misschien dat ik die wel beter had gevonden dan Baron 1898 wanneer we niet zo lang hadden moeten wachten.
Juan: Ik denk dat niet. Ik heb die de eerste keer kunnen doen zonder lang te wachten en zelfs dan vond ik die, nu ik er aan terugdenk, minder goed dan Baron 1898. Hier in de Efteling is het ritverloop in mijn ogen een stuk vlotter en voelen de elementen intenser aan.
2015, het jaar van de legale voorkruipers
Yelle: Wat mij vooral opviel is dat je in Gardaland altijd veel langer staat te wachten, ook al staan er veel minder mensen te wachten in de wachtrij. Dus zo ideaal is het wachtrijsysteem daar nu ook weer niet. Al denk ik dat vooral hun voorkruipsysteem daar voor iets tussen zit.
Mario: Het is iets wat ik al vaker gezien heb in Spaanse en Italiaanse parken. Daar kan je soms echt uren staan wachten terwijl er amper volk voor je staat.
Juan: Dat is waar, maar ik had bij Gardaland het gevoel dat het inderdaad puur met dat voorkruipsysteem te maken had. Aan de ene kant hebben ze het “normale” systeem waarbij je voor een serieus bedrag een voorkruippas kan kopen. Dat hebben wij ook gedaan, daar kan ik nog enigszins mee leven. Aan de andere kant staan ze daar aan de ingang van alle grote attracties, bijna zoals echte marktkramers dat doen, je te verleiden om voor slechts zeven euro één keer voor te steken. Veel mensen doen dat dan ook waardoor de normale wachtrij echt niet meer vooruit gaat. Dat was één van de slechtste evoluties die ik dit jaar heb gezien. Dat is puur commercieel misbruik maken van je bezoekers. Gelukkig heb ik dat enkel nog maar in Gardaland gezien.
Jonas: Alton Towers kan daar nochtans ook wat van hoor.
Mario: Dat is dezelfde groep hé, Merlin Entertainments. Gelukkig staan ze in Alton Towers nog niet aan de ingang van de attracties om zo’n eenmalige kaartjes te verkopen.
André: In Alton Towers werken ze ten minste nog snel door aan de attracties, dus abnormaal lang hoef je daar nooit echt te wachten. Ik heb er verder enkel nog last van gehad in Thorpe Park, nog een park van Merlin Entertainments. Daar hebben ze goedkope voorkruippassen die dus door veel mensen gekocht worden en omdat ze daar dan ook nog eens traag werken aan de attracties, kan je uren staan wachten voor een ritje.
Juan: Ik vind dat een verschrikkelijke tendens. In Gardaland manipuleren ze gewoon de normale wachtrij zodat die extra traag gaat. Op die manier gaan nog meer mensen van die voorkruipkaartjes kopen en gaat het dus nog trager voor wie dat niet wil doen, maar wel al een hoge toegangsprijs heeft betaald.
Ignace: Komt daar dan nog eens bij dat het laatste gedeelte van de wachtrij van Oblivion, daar waar je al helemaal gefrustreerd staat te wachten, kokend heet is. Gewoon een metalen trap en brug, in de vlakke zon, zonder enige vorm van verfrissing. Gruwelijk.
Tom: Ik ben zowel in Gardaland als Thorpe Park geweest om artikels voor te bereiden voor Brakesection Magazine en heb daar, eerlijk waar, absoluut geen last van gehad. Maar misschien komt dat doordat ik vroeg in het seizoen ben geweest en verlof nam op doordeweekse dagen, dan is het nooit echt druk.
Jonas: Het is waarschijnlijk vooral op drukke dagen dat ze er zoveel mogelijk proberen te verkopen. Vanaf het moment dat je als pretpark een betalend voorkruipsysteem hebt, is het vanuit commercieel perspectief het beste wanneer de wachtrijen lang zijn en traag vooruit gaan.
2015, het jaar van de schermen
Tom: Ook nieuw dit jaar was Yumble in Roermond. Ja, ik gebruik de verleden tijd. Toch zonde, niet?
André: Jammer dat het al failliet is, want in mijn ogen had dat parkje zeker potentie. Het technische niveau lag heel hoog en het concept was eigenlijk best goed bedacht. Ook de uitwerking vond ik zelf behoorlijk. De simulator was misschien wat flauw en decoratie bij de interactieve darkride was er eigenlijk niet. Maar hoe ze met belichting die sfeer in de hal konden veranderen en ook de selectie van attracties, die vond ik best goed. Alleen op vlak van thematisering hebben ze een steek laten vallen. Er zat zoveel in het concept dat er nooit is uitgehaald.
Tom: Dat vond ik ook, de attracties waren best leuk, maar de hal was gewoon te kaal en de aankleding bij veel attracties ondermaats. De enige attracties die er uitzagen zoals het hoorde waren The Lift of Horror van Jora Entertainment en de Disk’O van Zamperla. Ik blijf er bij: zonde dat het weg is. Heeft iemand nog gevolgd wat nu juist de reden was waarom Yumble op de klippen gelopen is?
Ignace: Volgens mij hadden ze gewoon te hoge verwachtingen als je leest hoeveel bezoekers ze dachten te halen. Te groot begonnen, teveel gewild in één keer en daardoor weinig dingen echt goed kunnen doen. Er zat bijna geen ziel in dat park.
André: Ik heb het hier in Nederland van nabij gevolgd in de pers. Achteraf is gebleken dat het bedrijf achter Yumble bijzonder complex in elkaar zat en ik kan me niet van het idee ontdoen dat het één groot gesjoemel was om iemand zijn zakken te vullen. Ik denk niet dat de oprichters er wakker van liggen dat het failliet gegaan is.
Yelle: Misschien heeft het park ook teveel slechte commentaar gekregen online?
Tom: Zouden al die negatieve meningen op het internet van fans echt een bedrijf failliet kunnen laten gaan?
Jonas: Volgens mij waren niet alleen fans negatief hoor. Ik denk dat er in het algemeen niet veel positieve dingen geschreven zijn geweest.
André: Hier in de lokale krant stond er een groot stuk over dat niet zo negatief was. Maar op vlak van marketing hebben ze ook fouten gemaakt, denk ik. Ik heb welgeteld één groot reclamebord gezien, dat was het.
Jonas: Ik denk ook dat het komt omdat het park alleen attracties met schermen had… Ik denk dat dat niet werkt.
Tom: Nochtans opende dichter in de buurt een andere attractie waarin een heel groot scherm zit: The Forbidden Caves in Bobbejaanland.
Jonas: Oooh, nee. Ik ben een hele grote fan van alles wat voor de simulator komt, maar daar stopt het voor mij. Ze hadden beter gewoon dat laatste stuk weggelaten, dat was een stuk goedkoper geweest.
Juan: Ik vond de aanpak van de hele zone wel geslaagd. De nieuwe toegangspoorten die een nieuwe themazone afbakenen, het bassin van de voormalige Bobby Drop dat een mooi terras is geworden, de vele nieuwe rotsen… de hele zone vind ik heel knap uitgewerkt. Ook de wachtrij van de attractie zelf vind ik minstens even geslaagd als die in Movie Park Germany. Maar daar vond ik de simulator zelf ook al niet goed. Ondanks het feit dat Bobbejaanland beweerde bepaalde zaken geleerd te hebben van Movie Park Germany, heb ik niet het gevoel dat dat echt het geval is geweest.
Tom: Ik heb vooral het gevoel dat ze geleerd hebben hoe bepaald zaken goedkoper konden, zoals de lift bijvoorbeeld.
Juan: Let op, de lift in Movie Park Germany is wel leuk, maar die kost zoveel meer en qua effect is het verschil nu niet zo groot. Dat ze dan beslist hebben om daarop te besparen om meer geld in andere delen van het project te steken, daar heb ik absoluut geen probleem mee.
Tom: Daar geef ik je volledig gelijk in. Persoonlijk vond ik de attractie best wel goed. Zowel de wachtrij als de simulator. Het enige waar ik een probleem mee heb is dat het verhaal nergens naartoe gaat. Je gaat op zoek naar die paarse kristallen, maar in de film wordt je enkel belaagd door monsters en is geen kristal te zien.
Mario: Nu je het zegt… zelf had ik daar nog niet echt op gelet. Wat mij meer stoorde is dat het beeld, ondanks die actieve 3D-brillen, niet zo fantastisch is. Het is misschien een scheve vergelijking als je de kostprijs in gedachten houdt, maar in Ratatouille in Disneyland werkt het met gewone brilletjes en daar is het beeld superscherp.
André: Die actieve 3D-brillen, die waren nodig omdat het scherm rond is. In de versie van Movie Park Germany is het beeld ook best donker. Daar is de gewone 4D-film ook veel scherper dan The Lost Temple.
Tom: Was er op de opening niet gezegd dat dat vooral te maken had met de kostprijs van de film? Dat een betere rendering nog veel meer gekost zou hebben?
Juan: Dat klopt, dat hebben ze toen inderdaad verteld, maar ik vind dat je dat als park tegenwoordig niet meer kan maken. Ik bedoel, mensen zijn 3D nu gewoon geworden. In de bioscoop krijg je daarbij haarscherp beeld, terwijl je het in een pretpark dan maar met donkere beelden moet doen? Als je dan toch al zo’n grote investering doet voor iets wat zeker tien jaar kan meegaan, dan betaal je best ook voor een beeldkwaliteit waar je je nu en zeker binnen tien jaar niet voor hoeft te schamen.
2015, het jaar van het water
Tom: The Forbidden Caves waren niet de enige Belgische nieuwigheid dit jaar. Na Walibi Belgium kreeg ook Plopsaland De Panne een zwembad naast de deur. Iemand gaan zwemmen in Plopsaqua De Panne?
Yelle: Ik heb de bouw redelijk goed gevolgd op de Facebookpagina van Plopsa en wat me toen opviel was dat veel mensen, ikzelf ook, dachten dat het heel klein zou worden. Toen ik er in het echt stond vond ik dat dat heel goed meeviel. We waren er allerlei dingen aan het uitproberen en ik bleef maar dingen bedenken die we nog moesten doen en nog niet gedaan hadden.
Jonas: Persoonlijk vind ik het wel nog steeds te klein voor de prijs die ze er voor vragen. Vooral hun jeton-systeem voor de kluisjes vond ik echt belachelijk. Je moet vijf euro waarborg geven en wanneer je het teruggeeft krijg je maar vier euro terug. Waarom dan niet gewoon een euro vragen?
Ignace: Ik vond het vooral te koud in de glijbaantoren.
Jonas: Ah, daar heb ik niet erg last van gehad.
Tom: Ik vond het ook koud in die toren, maar misschien heeft dat te maken met welk weer het buiten is. Nu, dat was ik zelf eigenlijk al vergeten want als ik aan die toren denk, denk ik vooral aan de Sky Drop. Wat een glijbaan zeg! Normaal kan je nog een beetje oriënteren in een glijbaan, maar daarin was ik echt volledig de kluts kwijt.
Jonas: Je mag me niet verkeerd begrijpen. Wat er staat in Plopsaqua vind ik best leuk, maar het mocht gewoon iets groter geweest zijn.
Ignace: De grote is voor mij niet echt een probleem, zolang ze maar niet teveel volk binnenlaten.
Yelle: Ik was deze zomer een week aan zee en ben toen twee keer gaan zwemmen. Toen was het ook wel erg druk binnen. Dat grote zwembad zit dan stampvol, de wachtrijen voor de glijbanen starten dan helemaal beneden in de toren…
Jonas: Ik heb ook het gevoel dat ze er niet zoveel rekening mee houden.
Tom: Maar ik denk dat ze toch een bepaalde limiet hebben van volk dat binnen mag van de brandweer, niet?
Jonas: Als je dat aantal kent, dan ken je meteen het aantal dat ze maximaal gaan toelaten. Er zou eigenlijk ook een limiet moeten komen die aangeeft tot wanneer het voor iedereen aangenaam is binnen…
Tom: Ander waterplezier kregen we in een ander Plopsa-park met de Dino Splash in Plopsa Coo. Wat mij verbaasde is dat ik daar weinig over gelezen heb, noch positief, noch negatief. Wie van jullie is daar geweest? Niemand!?
André: Godja, dat is in principe toch ook maar de standaard glijbaantoren die in elk park staat in een mooi kleedje toch? Daarvoor ga je toch niet speciaal naar een park?
Tom: Er zit toch een speciale glijbaan in? Dat was voor mij alleen al de moeite om nog eens te gaan. Al moet ik wel toegeven dat ik die eens alleen gedaan heb en ben blijven vastzitten op de heuvel. De medewerkers zijn dan wel snel komen helpen, maar toch, het is een beetje gênant. Plopsa heeft toen gezegd dat ze zouden bekijken of ze daar nog iets aan konden doen.
2015, het jaar van hét ongeval
Tom: We kunnen er niet om heen, 2015 was ook het jaar waarin één van de zwaarste ongevallen in de buurt gebeurde sinds jaren… de crash van The Smiler in Alton Towers.
Jonas: Vooral het feit dat er zo’n zwaar gewonden bij waren heeft er voor gezorgd dat het alvast breed in de media is uitgesmeerd. Het gebeurt niet vaak dat mensen benen verliezen bij een achtbaanrit… Echt gruwelijk.
Mario: De Engelse pers heeft daar wel kaas van gegeten om zo’n dingen zeer breed uit te smeren. Toen er ooit een blikseminslag was op een baan in Flamingoland hebben ze daar ook over geschreven alsof het de ergste ramp ooit was, terwijl de mensen gewoon vastzaten op de lifthill.
André: Ze hebben het ook dit keer veel erger gemaakt dan het eigenlijk was. Met alle respect voor de slachtoffers, maar er zijn in het verleden ook veel zwaardere ongevallen gebeurd in andere landen waar geen haan naar heeft gekraaid.
Mario: Een week voor het ongeval had ik nog een ritje gemaakt in The Smiler. Dat doet je wel even nadenken, maar ik denk niet dat iemand hierdoor niet meer in een achtbaan zal durven stappen.
Tom: Sterker nog, ik denk dat alle banen na zo’n ongeval nog eens extra goed nagekeken worden. Zeker banen van dezelfde bouwer.
Ignace: Ik denk wel dat het de parken twee keer zal doen nadenken om nog een achtbaan te kopen bij Gerstlauer. Die zullen toch wat imagoschade opgelopen hebben na zo’n ongeval.
Yelle: Misschien, maar het was en blijft toch ook een menselijke fout… Het is een medewerker die de achtbaan opnieuw in gang gezet heeft na een waarschuwing van het systeem, zonder op te letten of de vorige trein al volledig weg was.
André: En aan de andere kant hebben ze ook een fantastische baan geopend in Hansa Park, Der Schwur des Kärnan, dus ik denk dat die imagoschade best wel zal meevallen.
Ignace: Let op, zo’n ongeval kan soms verstrekkende gevolgen hebben hoor. RMC mag in China bijvoorbeeld geen achtbanen meer bouwen. De Chinese overheid heeft dat verboden na het ongeval op Texas Giant, terwijl het daar nota bene eigenlijk aan de treinen van Gerstlauer lag.
Tom: Ik ga Yelle bijtreden denk ik. Het was vooral een menselijke fout, dus de imagoschade zal wel meevallen voor Gerstlauer…
2015, het jaar van de uniek attracties
Juan: Een andere leuke nieuwigheid die ik meer dan geslaagd vond en die we zeker niet mogen vergeten is Maximus’ Blitz Bahn in Toverland. Er zitten echt een paar heel leuke dingen in. De wachtrij is fantastisch, het vertrek is zeer leuk en dat kippenhok waar je doorvliegt vond ik schitterend. Samen met die nieuwe Biergarten is dat een heel positieve vernieuwing geweest voor Toverland.
Tom: Ik heb de vernieuwde versie zelf nog niet gedaan, maar wat ik me altijd afvraag is of het park al dat budget niet beter in iets anders gestopt had. Nu lijkt het voor veel bezoekers gewoon of ze de wachtrij van een oude attractie opgeleukt hebben, terwijl daar echt wel een volledig nieuwe attractie staat.
Juan: Je moet een beetje kijken wat ze op die oppervlakte konden doen. Het enige alternatief dat ik gehoord heb, was een powered coaster. Geef mij dan toch maar die elektrische bobsleetjes. Niet vergeten dat het altijd een populaire attractie is geweest en dat het, net zoals veel attracties in het park, vrij uniek is voor de regio. Dat blijf ik nog altijd een groot pluspunt vinden aan Toverland.
Mario: Een andere unieke attractie is dit jaar opengegaan in Cavallino Matto in Italië. Die hebben de stand-up coaster van Canada’s Wonderland opgekocht en geplaatst.
Tom: Klopt, maar daar hebben we heel weinig over gelezen, niet? Dat vond ik echt raar, want hoeveel achtbanen heb je in Europa waarin je moet recht staan en over de kop gaat?
Mario: Dat is waar. Misschien komt dat omdat het weinig mensen echt interesseert. Het is een park waar heel weinig andere parken in de buurt zijn. Veel pretparkfans geraken daar doorgaans niet. Die nieuwe achtbaan is daarnaast ook van een verschrikkelijk pijnlijk type. Daarvoor ga ik niet zo snel naar daar gaan.
André: Ik heb hetzelfde type gedaan in Kings Dominion en dat was inderdaad niet uit te houden.
Jonas: Het moet dan ook echt een koopje geweest zijn. Als zo’n klein park zo’n baan kan kopen, dan moet het bijna wel een afdankertje zijn.
2015, het jaar van herinneringen
Yelle: Voor mij was het hoogtepunt van dit jaar toch wel de avond die we in de Zombie Bar van Walibi Belgium hebben doorgebracht met de vrienden van de Rollercoaster Friends. Dat was een heerlijke avond. Daarnaast vond ik het ook erg leuk dat we de allereerste publieke rit hebben kunnen doen in de nieuwe Sky Fly van Familypark Neusiedlersee. En het personeelsfeest van Plopsa dit jaar in Europa-Park was gewoon af!
Jonas: Mijn favoriete moment was een bezoekje aan Movieland in Italië. Echt prachtige attracties, waaronder de beste simulators die ik ooit deed. Vooral de shooter en de onderzeeër waren echt fantastisch. Daarnaast ben ik dit jaar ook acteur geweest tijdens de Halloweennocturnes in Bobbejaanland en ook dat was heerlijk om eens te doen.
Ignace: Mij zal bijblijven hoe ik uit de Volare van Wiener Prater kwam en blij was dat ik nog leefde. Die broodroostercoaster is de slechtste stalen achtbaan die ik ooit deed en dat op zich is memorabel voor dit jaar.
Kris: Ik heb me erg goed geamuseerd in Legoland Billünd. Dat is het originele Legoland en meteen ook het beste van allemaal.
Juan: Mijn mooiste bezoekje van dit jaar was aan Puy Du Fou. Ongetwijfeld één van de leukste bezoekjes van de laatste jaren. Er hangt een heel leuke sfeer, de decoratie is top en de shows zijn fantastisch. Iets vergelijkbaars van zo’n hoge kwaliteit heb ik zelfs buiten Europa nog nergens gevonden. Het ligt misschien een beetje ver voor Belgen, maar het is een grote aanrader!
Tom: Mij zal vooral de openingsdag van Yumble bijblijven omdat het erg leuk was om al die nieuwe dingen voor het eerst uit te kunnen proberen. Maar ook het bezoekje aan Gardaland zal ik niet snel vergeten… een nieuw pretpark ontdekken met heerlijke achtbanen terwijl het zalig, warm weer is, dat is altijd fantastisch. En de officiële opening van Baron 1898 hé, die was ook top!
Mario: Ik heb me dit jaar het meest geamuseerd in Liseberg op de avond dat enkel de bezoekers van EAS binnen mochten. We moesten bijna nergens wachten. Ook het idee dat er maar een paar honderd man in het park was, gaf die avond iets heel exclusiefs. Minder luxueus was het kampeerweekend van de Rollercoaster Friends, maar ook dat was weer beestig leuk.
André: Het was een moeilijke keuze, maar het gaat toch “Xtreme Scream Park” worden, het Halloween evenement van het Britse Twinlakes Park. Met voorsprong het beste dat ik ooit deed. De meeste events zijn wel angstaanjagend, maar hier kroop de horror echt onder de huid. De acteurs waren fantastisch en de spookhuizen hadden veel unieke elementen. Om een idee te geven van hoe groot ze zijn: we zijn twee uur bezig geweest om zes spookhuizen te doen, zonder wachtrijen.