Lost Gravity in Walibi Holland

Home / Brakesection Magazine / Jaargang 3 (2016) / #1 (April 2016) / Lost Gravity in Walibi Holland
Lost Gravity in Walibi Holland

Dat het een achtbaan zou worden, dat wisten we al zeer snel, maar welk type? Wat zou de baan zo uniek maken? Wordt het een Spinning Coaster? Krijgen we een achtbaan met Virtual Reality? Zou het een Wingcoaster worden? Veel vragen waarop pas enkele weken voor de start van het seizoen een antwoord kwam. Well done, Walibi Holland, goed gespeeld!

Snappen of niet

Zeggen dat we het tijdens de bouw van Lost Gravity enkel moesten doen met foto’s die fans stiekem op, rond en in het park gingen maken, tot grote onvrede van Walibi Holland, is natuurlijk overdreven. Het park liet met een zekere regelmaat obscure tips los op het publiek. Althans, dat deed communicatiebedrijf Youngworks. Een zeer bewuste keuze van Walibi Holland. In tegenstelling tot de andere parken van de Walibi-groep, trekt de Nederlandse vestiging resoluut de kaart van jongeren. Niet dat het park geen attracties heeft voor kinderen of volwassenen, maar in de communicatie is het heel duidelijk dat Walibi Holland zich wil profileren als de plek waar de jeugd kan “hard gaan”. De keuze voor Youngworks om Lost Gravity in de markt te zetten ligt dan ook voor de hand: het bedrijf is gespecialiseerd in onderzoek bij en campagnes voor jongeren en zit ook achter de #HardGaan campagnes voor het park die zeer succesvol lijken te zijn. Hoewel veel fans er zich grote vragen bij stelden, werd Lost Gravity vooral gepromoot via de Snapchat-app die veel jongeren gebruiken. Wou je informatie over de nieuwe achtbaan? Dan moest je het park via die app volgen, want op andere kanalen bleef het bevreemdend stil. Met succes, want naar eigen zeggen slaagde Youngworks, via de updates op Snapchat en de berichten die die updates genereerden op andere media, er in om 240.000 jongeren warm te maken voor de nieuwe attractie. Toch roept deze aanpak nog steeds vragen op bij veel fans en ongetwijfeld zal de toekomst nog moeten uitwijzen of het een grote impact zal hebben op de bezoekerscijfers. Het was in elk geval een puik stukje doelgroepgerichte marketing.

Vermoedens en geruchten

Bij de pretparkfans zorgde die aanpak dan wel weer voor de nodige frustratie. We zijn er namelijk aan gewend geraakt dat pretparken ons via sociale media overspoelen met bouwfoto’s, -video’s en updates voor, tijdens en na de bouw. Geheimhouding is er vaak niet meer bij. De vaak heel vage updates die via Snapchat gelost werden over Lost Gravity, zetten dan ook een geruchtenmolen in gang die pas heel laat, na de aankomst van de treinen, stil zou vallen. Het park had namelijk beloofd dat de baan uniek zou worden in de buurt, dus was het raden naar wat dat unieke juist zou zijn. Sommige geruchten drukte Walibi Holland snel de kop in (Virtual Reality? No way!), over andere hield men de lippen dan weer stijf op elkaar. Nadat foto’s opgedoken waren van de volledige achtbaan bleek niets van de elementen, op de bizarre top hat na, echt uniek te zijn. Het zouden dus de treinen zijn die de baan een bijzonder karakter zouden geven. De combinatie van twee elementen zorgde ervoor dat iedereen al snel ging denken in de richting van een Spinning Coaster. Aan de ene kant werd in China een achtbaan opgebouwd met exact hetzelfde soort spoor, te herkennen aan de verdikking aan de onderkant, die een spinning coaster zou worden. Aan de andere kant had Mack op een beurs een nieuw soort draaiend achtbaanwagentje voorgesteld dat geschikt was voor spectaculairdere achtbanen. Veel fans waren ervan overtuigd: Lost Gravity werd een Spinning Coaster met inversies.

BigDipper

Groot was de verrassing voor velen toen op 19 februari de eerste van vier treinen aankwam in de Polder. Unieke treinen, dat wel, maar geen draaiende wagentjes. Mack Rides presenteert op Lost Gravity een volledig nieuw ontworpen type achtbaantrein: de BigDipper. Bijzonder aan de BigDipper-treinen is dat ze een combinatie zijn van een traditioneel wagentje en een Wingcoaster. Bij de buitenste zitjes bengelen je benen naast de achtbaantrack, de middelste zitjes staan er zoals gebruikelijk bovenop. Het lijdt geen twijfel dat de ervaring aan de zijkant nog net iets intenser is. Vooral de enorm steile en plotse eerste val zal ervoor zorgen dat veel achtbaanfans zullen vechten voor het zitje linksachter (nummer 8). Mack Rides claimt dat de BigDipper-trein in staat is om bepaalde overgangen te maken tussen elementen die met andere treinen niet mogelijk zouden zijn. In elk geval zijn ze bijzonder comfortabel. De zitjes hebben een zeer aangename vorm en de speciale heupbeugels zorgen voor een erg leuk, en bij momenten zelfs angstaanjagend, gevoel van vrijheid.

De eerste keer

Nog belangrijker dan de zitjes, de aankleding of de marketingcampagne is natuurlijk de ritervaring. Daarmee staat of valt de beleving en het succes van een achtbaan. Bij Lost Gravity waren wij na ons eerste ritje allesbehalve onder de indruk. Walibi Holland had ons uitgenodigd om samen met enkele Nederlandse en Duitse pretparkfans plaats te nemen in één van de eerste ceremoniële ritjes tijdens de officiële opening. Supertof om te rijden door vuurwerk en confetti, maar helaas was het ritje zelf niet echt fantastisch… Een beetje teleurgesteld over de ervaring legden we ons oor later op de dag te luister bij andere fans die wel wild enthousiast waren. Hoe kon dat? Het antwoord was uiteindelijk simpel. De baan had voor de opening lang stilgestaan en door de kou verliepen de eerste ritjes wat stroef. Nadat de baan enkele uren gedraaid had, schoven we opnieuw aan in de wachtrij. De rit die daarop volgde was een wereld van verschil.

Ritverloop

De snelle lift hill gooit de wagentjes de zeer intense afdaling in, waarna een pittige heuvel en een zeer bevreemdende banked top hat (de eerste in zijn soort) volgen. Een diepe val brengt je op een camel back, waarna je in een bocht met omgekeerde banking weer even op adem kan komen. In dit eerste deel van de achtbaan lijkt vooral de snelheid centraal te staan. Na de trim brake volgt een tweede deel waarin vooral met inversies en snelle bochten wordt gespeeld. De Inclined Dive Loop wordt traag genomen, waarna je door een ruime bocht de Zero-G Roll (met watereffect) inrolt. Afsluiten doet Lost Gravity met een pittige bocht en een paar “airtime humps”. Ondanks het feit dat de baan nergens erg intens aanvoelt, zorgt het gevarieerde ritverloop voor een bijzonder leuke rit. Mocht de rit intenser aangevoeld hebben? Voor de doelgroep die het park er wil mee bereiken misschien wel ja. Aan de andere kant zijn pretparkfans het er bijna unaniem over eens dat Lost Gravity een erg leuke achtbaan is en wie weet wordt de baan nog een beetje intenser nadat ze wat ingereden is…

Interview met Mascha van Till

Waarom en hoe koos Walibi Holland voor dit type achtbaan?

Mascha: Allereerst hebben we zelf nagedacht over wat we belangrijk vonden voor een nieuwe achtbaan en waaraan die zou moeten voldoen. Op basis daarvan hebben we een lijst opgesteld die we voorgelegd hebben aan vier verschillende achtbaanbouwers. Zo moest de achtbaan een attractie voor tieners en jongeren worden, geen familieachtbaan. Daarnaast moest het een aanvulling zijn op ons bestaande aanbod en dus elementen bevatten die nog niet terug te vinden waren in ons park. Ook was het voor ons belangrijk dat het geen standaardachtbaan was, de baan moest uniek zijn in de buurt en niet rechtstreeks uit een catalogus komen.

Nadat de bedrijven hun voorstellen hadden gedaan, vielen er meteen twee bedrijven af en uiteindelijk is het dus Mack Rides geworden. Daarna hebben we wel nog flink met elkaar overlegd over de track en de elementen, want we wilden meer dan mogelijk was. Op een bepaald moment lag er een ontwerp op tafel waarvan Mack zei dat we het echt niet mochten doen, omdat het te misselijkmakend zou zijn. Nu, uiteindelijk is het dan de track geworden die hier nu staat en daar zijn we heel blij mee.

Is dit achtbaantype nu een nieuw soort achtbaan in de catalogus van Mack Rides, of is dit een unieke combinatie?

Mascha: We hebben daar met Mack Rides goede afspraken rond gemaakt. Als Mack nog achtbanen in deze stijl willen bouwen, dan mag het in de nabije omgeving geen kopie van Lost Gravity worden. Maar ik kan me wel voorstellen dat ze bepaalde elementen die voor deze baan ontworpen werden zullen gebruiken in andere achtbanen in de toekomst.

Lost Gravity valt op door zijn bijzondere kleurenpallet. Vanwaar die keuze?

Mascha: Het is echt cool geworden, niet? De keuze daarvoor is een combinatie van praktische elementen en smaak. Rood wilden we niet, want dat verkleurt te snel. Oranje hadden we al, lila vind ik niet mooi en wordt ook snel vaal… Uiteindelijk hebben we in samenspraak met het bedrijf dat de decoratie doet dit idee voorgelegd aan Mack Rides, die onze wensen zo goed mogelijk heeft uitgevoerd.

Complimenten aan het decoratiebedrijf, want deze aankleding is wel heel bijzonder.

Mascha: Ook voor de aankleding hebben we verschillende bedrijven opgezocht met de vraag om een uniek thema voor te stellen dat bij het karakter van deze baan zou passen. Ook daar vielen er al heel snel een paar af omdat ze met de traditionele of voor de hand liggende thema’s afkwamen. Maar dit vonden we meteen heel gaaf.

Wat verwacht Walibi Holland van deze investering? We vermoeden een stijging in de bezoekersaantallen?

Mascha: Ja, liefst natuurlijk, daar hebben we een concreet cijfer voor in het achterhoofd, maar we hopen zeker ook dat de bezoekers deze baan bijzonder zullen vinden en dat de algemene waardering voor het park weer zal stijgen. Een ander doel was om ervoor te zorgen dat we een nog waardevollere collectie achtbanen zouden krijgen, omdat we daar in de toekomst mee doorgaan.

Laatste vraag, wat is uw persoonlijke favoriete element?

Mascha: Dat is een moeilijke, dat weet ik eigenlijk nog niet. Ik vind de snelle lifthill bijvoorbeeld fijn, maar ook die drop en die camel back. De inversie na de trim brake vond ik dan weer erg verrassend omdat je die zo traag neemt terwijl je erg los in die beugel hangt en daar de zwaartekracht extra voelt. Je ziet, het hoeft niet altijd hard te gaan.

Deze baan maakt mij een gelukkig mens. Een hele trotse directeur staat hier voor jullie jongens!

Zero Zone

Over de aankleding van Lost Gravity zijn de meningen verdeeld. Sommigen vinden het fantastisch, anderen vinden het er maar goedkoop uitzien. Vermoedelijk heeft dat te maken waarmee je het vergelijkt. Neem je de andere achtbanen van Walibi Holland als uitgangspunt, dan kan je niet anders dan concluderen dat Walibi Holland dit keer veel moeite in het aankleden van het gebied en de wachtrij gestoken heeft. Een trend die is ingezet na de succesvolle heraankleding van de Xpress naar Xpress: Platform 13. Vergelijk je met andere grote pretparken zoals de Efteling en Phantasialand, dan lijkt de aankleding van Lost Gravity inderdaad van een lager niveau. In elk geval is Walibi Holland er in geslaagd om de Zero Zone, het gebied rond de achtbaan, een eigen karakter te geven dat fris en jong aanvoelt. De wachtrij, bestaande uit grote containers die een stedelijk gebied vormen dat op zijn kop staat, is afwisselend en heeft enkele leuke verrassingen in petto (gaande van een grote steekvlam tot een desoriënterende spiegelervaring). Televisieschermen met flarden van een nieuwsuitzending leggen het verhaal achter de achtbaan uit: een komeet is ingeslagen en zorgt ervoor dat alle zwaartekracht verdwijnt. Het gebied waar de achtbaan zelf rijdt, voelt dan weer post-apocalyptisch aan. Dit maakt het een erg intrigerende zone. Ons kon de Zero Zone alvast overtuigen.

Unieke combinatie

Walibi Holland had een unieke achtbaan beloofd en die hebben we ook gekregen. Toch bleef het grote “wow, dit zagen we nooit eerder”-gevoel wat weg. Als combinatie is Lost Gravity uiteraard erg bijzonder en uniek, maar veel aspecten ervan hadden we al eerder ergens gezien bij achtbanen van andere bouwers. Zo heeft de opstelling van de zitjes in de trein veel weg van de treinen die Intamin gebruikte bij Skyrush in Hersheypark, al wordt het bij Lost Gravity dan weer bijzonder omdat de treinen maar uit één wagentje bestaan. Daarnaast doet de layout van Lost Gravity ook sterk denken aan hoe Gerstlauer de recentere Eurofighters bouwt. In elk geval is dit soort baan met dit soort treinen uniek in de stal van Mack Rides en aldus ook in Europa. Vergeet ook niet dat de ‘banked top hat’ de eerste is in zijn soort. Walibi Holland heeft dus nooit overdreven toen ze deze baan aankondigden als uniek in de buurt.