Voorgeschiedenis
We keren even zes jaar terug in de tijd, een moment waarop van een Ratatouille-attractie nog lang geen sprake was. Maar dat zou niet lang meer gaan duren… Op 12 juni 2008 merken opmerkzame bezoekers van het Walt Disney Studios Park een grote, witte heliumballon op naast het gebouw waarin de achtbaan Crush’s Coaster zich bevindt. Dergelijke ballonnen worden in de bouwindustrie vaak gebruikt om te kunnen inschatten welke impact de hoogte van een toekomstig gebouw zal hebben op de omgeving en werden in het park reeds eerder gebruikt om de hoogte van het gebouw van oa. Crush’s Coaster in te schatten.
De roddelmolen slaat op hol en pretparkfans beginnen te discussiëren over een toekomstige uitbreiding van het park. Een nieuw gebouw? Een nieuwe darkride? Een nieuwe achtbaan? Plotseling mengt een Franse Disneyfan zich in de discussie. Een week eerder zou hij ontwerpers in het park gezien hebben met plannen, terwijl ze het hadden over onderwerpen die met Ratatouille te maken hadden. De fan claimt zelfs een concepttekening te hebben gezien van het restaurant van Gusteau, de kok uit de film, dat in het echt zou worden gebouwd op de locatie waar de ballon te zien was. Maar die ballon hing toch wel heel hoog voor een restaurant… Aan de andere kant, zo speculeren de fans, is er niets logischer dan een Ratatouille attractie of restaurant in Disneyland Parijs, net omdat de film zich in Parijs afspeelt… Op 19 juni 2008 publiceert het Amerikaanse nieuwskanaal CNBC een artikel over hoe Disney de Pixarfiguren gebruikt om een nieuwe generatie te kunnen aanspreken in hun pretparken. Het artikel vernoemt daarbij enkele bekende voorbeelden, maar heeft het ook over een “future Ratatouille ride for Euro Disney outside Paris”. Hadden de journalisten de forums van de Disneyfans ontdekt? Of hadden ze hun informatie van Disney zelf?
Fast forward naar 2010, wanneer een nieuwe golf van speculatie losbarst over de mogelijke Ratatouille attractie. Op een website van een bedrijf in Californië vindt een fan een afbeelding van een koepelvormige, stalen constructie. Bij de foto staat te lezen “Disney Radius Dome Construction – Ratatouille Ride Element”. Het is even nadenken, maar al snel komen de fans er achter dat dit mogelijks wel eens een scherm zou kunnen zijn. Zou men in de Ratatouille attractie met projecties willen werken? Hoewel de fans er zeker van zijn dat de attractie er komt, houdt Disneyland Parijs de lippen stijf op elkaar.
In datzelfde jaar loopt de bouw van Toy Story Playland, een nieuwe zone in het Walt Disney Studios Park, op zijn einde. Tijdens het bouwen van deze zone merken de fans iets vreemds op. Naast de zone wordt ook druk gewerkt aan een straat die, naarmate de bouw vordert, steeds meer op een Parijse straat begint te lijken. Met hoge bamboe wordt het zicht op de straat van uit Toy Story Playland ontnomen en visa versa. Aan het einde van de ‘Parijse straat’, zoals de fans de zone beginnen te noemen, kan je via een gigantische blauwe ton Toy Story Playland binnenwandelen. Maar omdat een blauwe ton niet past in een Parijse straat, worden de randen afgewerkt als een stenen boog, met op de top… het gezicht van Chef Gusteau! De fans kunnen hun ogen niet geloven! Hoeveel duidelijker kan Disneyland Parijs het nog maken dat ze achter de schermen druk bezig zijn met het plannen van een Ratatouille zone? Opmerkzame ogen merken in de “Parijse straat” dan ook nog eens allerlei andere verwijzingen naar Ratatouille op. Op de zitbanken is de afbeelding van Remy, het hoofdpersonage van de film, te vinden en in het hek dat de straat van de bamboe scheidt, zitten subtiele, gestileerde ratten verborgen. Maar bij de testopening van Toy Story Playland voor fans is er iets vreemds aan de hand. Het beeld van Gusteau werd verborgen in een grote kubus, gedecoreerd zoals de rest van de stenen van de boog. Wou Disneyland het “geheim” nog wat langer proberen te bewaren? Of zou de attractie er misschien toch niet komen?
Het verlossende antwoord komt er in mei 2011 wanneer Disneyfans op het forum Disney Central Plaza bouwtekeningen posten die ze vonden in het gemeentehuis van Chessy. De gemeente had het park de vergunning verleend tot het bouwen van een nieuwe attractie, maar nog steeds bleef het stil vanuit het kamp van Disneyland Parijs. Later zou blijken dat, hoewel het park de vergunning reeds binnen had, ze nog moesten wachten op toestemming van hun investeerders om met de bouw te mogen beginnen. Aan het hele project, zo weten we nu, is namelijk een prijskaartje verbonden van meer dan 200 miljoen euro, de duurste attractie in een Europees pretpark ooit! De fans zijn al vast in de wolken, niet alleen weten ze nu exact waar de attractie zal komen te liggen maar ook hoe die er aan de buitenkant uit zal komen te zien. Het gebouw ziet er gigantisch uit en ze fantaseren er op los over wat er zich in het gebouw zelf te vinden zal zijn. Eind 2011 verschijnen de eerste sporen van bouwwerken op het terrein dat op de plannen te zien was. Bomen worden gekapt, het terrein wordt geëffend en in april 2012 verschijnen de eerste bouwkranen naast Toy Story Playland. De bouw van Ratatouille is begonnen!
Hoewel er in het Walt Disney Studios Park druk gebouwd wordt, duiken er plotseling nieuwsberichten op over de slechte financiële situatie waarin Disneyland Parijs zou verkeren. Even wordt zelfs gevreesd dat het Ratatouille-project voor onbepaalde tijd gestaakt zal moeten worden. Wanneer in 2013 uiteindelijk een groot deel van de geldproblemen van Disneyland Parijs opgelost worden door The Walt Disney Company kan het grote nieuws eindelijk voor de allereerste keer officieel bekend gemaakt worden. Op 28 februari 2013 kondigt Philippe Gas tijdens een grote vergadering voor aandeelhouders de komst aan van een op Ratatouille geïnspireerde attractie voor het Walt Disney Studios Park. Vanaf dat moment volgen er met enige regelmaat persberichten die steeds meer details prijsgeven over de attractie, het nieuwe restaurant en de nieuwe winkel die in het mini-land zullen komen.
Het ontwerpen van de attractie
We keren even zes jaar terug in de tijd, een moment waarop van een Ratatouille-attractie binnen The Walt Disney Company langzaam maar zeker sprake begint te zijn. De film was een groot succes in Europa en door de link met Parijs zou het de geknipte Pixarfilm zijn om een grote, nieuwe attractie rond te maken voor Disneyland Parijs. Aan imagineer Tom Fitzgerald wordt gevraagd om een concept voor deze nieuwe attractie uit te denken. Fitzgerald stond eerder al aan de leiding van het team dat CineMagique in het Walt Disney Studios Park creëerde, maar is verder ook bekend van prachtige attracties zoals Soarin’ Over California en Pooh’s Hunny Hunt. Fitzgerald zou uiteindelijk aan het hoofd komen te staan van een team van ongeveer 150 imagineers en 4000 andere mensen die er samen voor gezorgd hebben dat Ratatouille de enorme attractie geworden is die op 10 juli zijn deuren opent in Parijs.
Eén van de grootste uitdagingen voor het team was om een versie van Parijs te bouwen op een boogscheut van de echte stad. Hoewel het team heel wat inspiratie heeft gevonden in echte gebouwen en pleinen in de lichtstad, werd er voor gekozen om een subtiel Pixar-sausje over het geheel te gieten. Door met iets fellere kleuren te werken dan in het echte Parijs het geval is en gebruik te maken van de forced-perspective techniek kregen de gebouwen een uitnodigend en iets cartoonesker gehalte.
Het verhaal van de attractie is losjes gebaseerd op de scènes in de film waarbij Remy op de vlucht moet slaan voor Chef Skinner en daarbij de keuken op stelten zet. Bij het begin van de rit worden de bezoekers uitgenodigd om te gaan eten bij Remy door Chef Gusteau op de daken van Parijs waar Remy hen hartelijk begroet en na begint te denken over wat hij zou kunnen klaarmaken. De bezoekers vallen samen met Remy door het dak van het restaurant en komen zo in de keuken terecht. Wat volgt is een wilde rit door het restaurant, van de keuken tot in de koelcel, door riolen en muren naar het restaurant, waarbij de bezoekers het gevoel krijgen zich als een echte rat door de verschillende ruimtes te bewegen. In de attractie worden daarvoor reusachtige decors afgewisseld met 3D-projecties die speciaal voor de attractie ontworpen werden door Pixar.
Voor Ratatouille: The Adventure ontwierpen de imagineers speciale wagentjes die er uit zien als ratten. Aanvankelijk was het idee om de Ratmobiel, zoals de wagentjes door de imagineers gedoopt werden, een relatief realistisch gezicht te geven. Maar wat ze ook probeerden, het bleef telkens iets te eng voor kinderen. Daarom werd vanuit de andere richting gedacht: hoe zou een kind een lieve rat tekenen. Op basis van dat idee ontstonden de huidige wagentjes die er dan misschien wel minder realistisch uit zien, maar des te uitnodigender voor kinderen. De wagentjes rijden vrij rond in de attractie, wat wil zeggen dat ze geen vast spoor op de grond volgen. Via gps- en wifi-signalen vindt elke ratmobiel zijn weg tussen de decors. Daarnaast kunnen ze ook verschillende bewegingen maken tijdens de rit om bepaalde acties op de schermen of tijdens het rijden in de verf te zetten.
Zoals reeds aangehaald bestaat de attractie zowel uit echte decors als uit 3D projecties op gigantische, koepelvormige schermen. Door die goed op elkaar af te stemmen wordt het de bezoekers erg lastig gemaakt om te herkennen waar de beelden stoppen en de decors beginnen. Zo bewegen de wielen van een keukentrolley (echte decors) mee met de beelden op het scherm wanneer de trolley aan het rijden is, en beginnen ze zelfs achterwaarts te draaien wanneer de trolley achteruit geduwd wordt. Om geen gaten te moeten maken voor luidsprekers in de schermen die de bezoekers volledig insluiten, werd een speciale techniek ontwikkeld waarbij het scherm zelf de geluidsgolven doorgeeft en als het ware naast projectieoppervlak ook als reusachtige luidspreker gebruikt wordt.
Om de bezoekers het gevoel te geven dat ze echt tot de grootte van een rat zijn verkleind moesten er reusachtige decorstukken worden gemaakt, waarvan sommigen zelfs meer dan 10 meter hoog zijn. Veel van de decorstukken werden dan ook in het gebouw zelf gemaakt, omdat ze anders gewoon niet te transporteren waren. Daarnaast was het niet gemakkelijk voor de imagineers om bedrijven te vinden die ateliers hadden die groot genoeg waren om de decorstukken in te bouwen, wanneer die om technische redenen toch buitenshuis gemaakt moesten worden.
In gesprek met Filip Van Tyghem
Dit is het mooiste plekje van het hele resort, met de beste attractie van beide parken!
Op zondag 22 juni 2014 kreeg een select groepje Disneyfans de kans om Ratatouille: The Adventure en Bistro “Chez Remy” reeds te gaan uitproberen. Brakesection Magazine sprak met Filip Van Tyghem, één van de gelukkige Belgen die in absolute primeur een bezoekje mocht brengen aan het nieuwe mini-land.
Filip, laat ons maar meteen met de deur in huis vallen. Is Ratatouille: The Adventure wat je er van verwacht had?
Filip: Ik had hele hoge verwachtingen, maar zelfs die heeft Disney nog weten te overtreffen. Van de wachtrij tot de attractie, het plein tot het restaurant, alles is tot in de puntjes afgewerkt. Het is werkelijk fan-tas-tisch!
Tijdens de rit neem je plaats in een ratmobiel. Er is al veel gezegd over die bijzondere wagentjes, maar wat maakt die voor jou nu juist zo bijzonder?
Filip: Ik ben vooral onder de indruk van hoe subtiel die gebruikt worden. De wagentjes kunnen in alle richtingen bewegen, ze kunnen lichtjes kantelen, trillen en kleine schokjes maken. Maar al die effecten worden erg subtiel ingezet. Het is duidelijk dat Disney niet het idee had van “we zullen eens tonen wat dit ritsysteem allemaal kan”, nee, op perfect getimede momenten maakt je ratmobiel de juiste beweging. Wanneer je door het raam de keuken in valt hellen ze bijvoorbeeld lichtjes voorover waardoor je het gevoel krijgt echt te vallen. Wanneer je dan zogezegd op de grond valt, maken ze een klein schokje, waardoor je je precies een rat voelt die veilig op zijn vier poten is geland. Ook wanneer je bijvoorbeeld door de riolen aan het rennen bent, dan maken ze kleine huppelende bewegingen, die het gevoel van lopen perfect nabootsen. Ten slotte kunnen ze ook vliegensvlug een beweging naar links of rechts maken. Wanneer je plotseling een bezemsteel op je af ziet komen, duiken ze snel weg zoals een echte rat zou doen.
Op het internet zijn de meningen verdeeld. Sommige mensen vinden dat er teveel gebruik gemaakt wordt van projecties, anderen vinden dat juist een meerwaarde. Wat denk jij nu je de attractie hebt kunnen uitproberen?
Filip: Kijk, die meningen komen van mensen die de attractie nog niet hebben kunnen doen en zich enkel baseren op filmpjes van op het internet. Op zo’n klein scherm kan je misschien een idee krijgen van wat de attractie inhoudt, maar dat komt in de verste verte niet in de buurt van de beleving in een ratmobiel, met een 3D-bril op je neus. Wanneer je in Ratatouille: The Adventure zit hou je je echt niet bezig met of je nu naar een film aan het kijken bent of tussen echte decors aan het rijden bent. Alles is zo naadloos op elkaar afgestemd dat je in vele gevallen niet eens merkt dat je van een scherm door decors naar een ander scherm gaat. Daarnaast worden de twee ook vaak gecombineerd: terwijl je ratmobiel inspeelt op de bewegingen die je op het scherm voor je ziet, bewegen er allerlei decorstukken rond je. De schermen zijn volledig ingewerkt in de decors. Wanneer je op het scherm ziet dat je onder een oven zit en Chef Skinner die wil aansteken, wel dan gaat boven jou ook echt dat vuur aan. Althans, dat simuleert men met lichteffecten natuurlijk, maar op een zeer overtuigende manier omdat je op dat moment ook echt de hitte van de oven voelt.
Er wordt in de attractie dus met warmte-effecten gewerkt?
Filip: Dat niet alleen! Naast de bewegingen van je ratmobiel, die al een effect op zich zijn, wordt er ook met warmte, koude, wind, water en zelfs geuren gewerkt. De riolen ruiken echt naar riolen en in de keuken laten ze zelfs geuren van verschillende gerechten op je los.
Naast de attractie zelf zou ook de wachtrij bijzonder mooi zijn. Klopt dat?
Filip: Het grootste deel van de wachtrij bevindt zich buiten onder een overkapping. Daar krijg je het gevoel dat je in een steegje in Parijs bent aan de buitenkant van het restaurant van Gusteau. Daarna wandel je binnen in het gebouw waar je meteen op de daken van Parijs terecht komt. Je kunt er onder andere het grote uitgangsbord van Gusteau zien staan, dat af en toe zelfs tot leven komt. In een smal steegje kan je dan je 3D-bril oppikken, waarna je in de gigantische instapruimte terecht komt. Het contrast tussen het smalle steegje en de grote ruimte zorgen voor een enorm wow-effect, zeker wanneer je de wagentjes in groepjes van drie ziet vertrekken en nog eerst een walsje met elkaar ziet doen voor ze de darkride effectief binnenrijden.
Wat vond je van de sfeer op het nieuwe plein?
Filip: Wel, allereerst zijn de gevels fantastisch mooi afgewerkt. Het hele plein zit vol van de details die je meteen aan de film doen denken. Zo kan je er de fiets van Linguini zien staan, of de motorfiets van Colette, maar ook andere, kleinere subtiele verwijzingen naar de film of Parijs. Er speelt aangepaste muziek en samen met de fontein, bestaande uit champagneflessen, zorgt dat voor een heerlijke sfeer. Enige puntje van kritiek is wel dat het misschien iets te dicht op Toy Story Playland gebouwd werd. Ik heb me af en toe gestoord aan het gegil van de mensen in RC Racer. Los daarvan is het in mijn ogen het mooiste gedeelte van het hele resort met de beste attractie van de beide parken. Dit is de kwaliteit die je normaal in het resort in Tokyo zou verwachten. Van begin tot einde af!
Jullie hebben ook het nieuwe restaurant mogen uittesten als ik me niet vergis?
Filip: Inderdaad! Je moet het restaurant echt zien als een vervolg op de attractie. Wanneer je in het uitstapstation komt, kan je het zelfs al zien wanneer je nog in je ratmobiel zit. Dat is echt slim gedaan van Disney. Eerst zie en ruik je niets anders dan eten en dan krijg je dat prachtige restaurant voorgeschoteld. Het is even fantastisch aangekleed als de attractie zelf en ik had het nooit zo groot verwacht. Ik denk dat er wel zeker 300 mensen tegelijk kunnen eten. Er is dan ook bijzonder veel personeel in het restaurant. Iedere tafel wordt bediend door een vaste ober, die je alle onderdelen van je menu komt brengen.
Over de menukaart gesproken, wat vond je van het eten?
Filip: Ik had wat negatieve dingen gelezen op het internet, maar ik snap echt niet waar die vandaan komen. Ik heb nog nooit zo lekker gegeten in Disneyland Parijs. Het is wel wat prijzig, je kan alleen maar een menu nemen en dat kost iets minder dan veertig euro voor een volwassene. Maar in ruil daarvoor krijg je wel een vast voorgerecht, drie hoofdgerechten waaruit je kan kiezen (vis, vlees of vegetarisch) telkens met een potje echte ratatouille bij en daarna nog keuze uit drie desserts. Alle dranken zijn inbegrepen in de prijs: er staat water op de tafel, maar wil je iets anders dan krijg je dat meteen en je persoonlijke ober komt bij elke gang rond met aangepaste wijnen die speciaal voor dit restaurant gebotteld en gelabeld werden. Er is ook veel meer interactie dan in de andere restaurants. Hier wordt de chocoladesaus bijvoorbeeld voor je neus over je ijs gegoten.
Tenslotte nog een tip van Filip: in de attractie beleef je het verhaal in groepjes van drie wagentjes. Hoewel ze elk hun eigen pad volgen en de imagineers hun best gedaan hebben om je de andere wagentjes zou weinig mogelijk te laten zien, kies je het beste (als je kan) voor de eerste ratmobiel. Dan heb je echt het gevoel dat je alleen in het verhaal zit en ga je er des te meer in op!